Bij herfst denk je afscheid
Maar tis eigenlijk een begin

De bomen geven hun zaadjes
En daar zit alles in

In mij groeit iets
Wat het is
Ik weet het niet

Het is zo pril

Zo stil

Het vraagt alleen om warmte

En ik dek het toe

Tis als een nieuw zieltje

Zo breekbaar want het weet nog niet hoe

 

Daarom moet je voorzichtig zijn

Ook als je denkt wat ben ik sterk

Want misschien heb je

Zonder dat je het weet

Al zo’n nieuw zieltje in je

Wat anders zomaar breekt

 

© Evelien  Gargasch 1998

You cannot copy content of this page.