Bij herfst denk je afscheid
Maar tis eigenlijk een begin
De bomen geven hun zaadjes
En daar zit alles in
In mij groeit iets
Wat het is
Ik weet het niet
Het is zo pril
Zo stil
Het vraagt alleen om warmte
En ik dek het toe
Tis als een nieuw zieltje
Zo breekbaar want het weet nog niet hoe
Daarom moet je voorzichtig zijn
Ook als je denkt wat ben ik sterk
Want misschien heb je
Zonder dat je het weet
Al zo’n nieuw zieltje in je
Wat anders zomaar breekt
© Evelien Gargasch 1998